Column: Zo gewend aan vrijheid….

Christa is  11 jaar getrouwd met Alex. Alex heeft 2 zoons en 1 dochter in de leeftijden 18, 16 en 13 jaar, die drie dagen per week bij hen zijn. Christa heeft zelf geen kinderen. Toen zij Alex leerde kennen heeft zij overwogen om de relatie te stoppen, toen bleek dat hij al kinderen had. Ze wilde wel graag verder met hem, maar 3 kinderen erbij….

Christa trok vrij snel bij hem in toen ze uiteindelijk toch voor hem gekozen had. Ze had nooit kinderen gewild en nu moest ze ineens wat met kinderen. Ze bleek ineens veel meer aan huis gebonden te zijn, was gewend om regelmatig met vrienden en vriendinnen op stap te gaan. Niet dat ze ruige feestjes bezocht, maar gewoon, lekker uit eten of een weekje skivakantie of een weekend naar zee.

Ze had zich niet gerealiseerd dat kinderen zo veel aandacht van hun vader nodig hadden. Als de kinderen bij hen sliepen voelde ze zich nog minder thuis dan anders. Ze was dan ineens haar vriend kwijt…..hij leek dan volledig op te gaan in de kinderen.

Zo kwamen ze bij mij. Christa voelde zich alleen, en als ze dat probeerde te bespreken met Alex vond hij dat zij jaloers reageerde. Het is zo belangrijk dat iedereen zich realiseert wat zijn/haar positie is in het samengesteld gezin.

Het was voor Christa beter geweest als ze vooraf beseft had dat zij niet op de eerste plaats kwam voor Alex. De kinderen kwamen altijd op de eerste plaats. Als ze hem dat zei, werd hij boos en ontkende hij het, terwijl hij in zijn gedrag liet zien dat het wél klopte.

Na mijn hulp beginnen zij te begrijpen dat Christa onderschat heeft wat het hebben van kinderen inhoudt (en dat ze daar nooit voor 100% deel uitmaakt van het gezin). En Alex begint te begrijpen hoe zij zich vaak buitenstaander voelt en hoe hij haar soms kan betrekken in situaties.