Afbeelding

2bike4alzheimer met Boxtelse Martijn van Gils

Algemeen

Amersfoort - Om geld op te halen voor onderzoek naar dementie werd de fietstocht 2bike4alzheimer georganiseerd in het weekend van 17 en 18 september. De tocht bestond uit 5 etappes van 80 kilometer rond Amersfoort. In één van de vijf teams van BrabantZorg die meerijden zat Boxtelaar Martijn van Gils.

Hij maakte een verslag voor DeMooiBoxtelKrant:

Wij kwamen zaterdagochtend in alle vroegte aan in Amersfoort bij de start en finishlocatie. Daar hebben we een mooi plekje uitgezocht om het kamp van BrabantZorg bijeen te brengen, want samen sta je sterker. We hadden een leuk plekje gevonden en langzaam aan kwamen alle teams van BrabantZorg bij elkaar. Er deden vijf teams van BrabantZorg mee.

Nadat de teamcaptains de gele hesjes en stempelkaart gehaald hadden konden we ons gaan klaarmaken voor de verschillende lussen. Dit waren er vijf van ongeveer 80 km. In ons team waren de lussen verdeeld over 40 km met daarna een wissel. Dit gold niet voor de nachtetappe. Die zouden Marchel en ik in een stuk fietsen. Zo gezegd zo gedaan. Ware het niet dat Marchel en ik 120 km niet genoeg vonden. We besloten toch maar wat meer kilometers te maken en uiteindelijk zijn het er 219 geworden. Je moet je team toch steunen waar het kan.

De eerste lus hoefden Marchel en ik niet te fietsen dus konden we ons op het gemak voorbereiden om met de tweede lus te starten dus heel rustig de fiets in orde gemaakt om daarna te kunnen vertrekken. Wij mochten van start voor de tweede lus. Na 40 km zouden wij afgelost worden, op het wisselpunt aangekomen bleek dat wij de route achterstevoren aan het fietsen waren.

We werden afgelost en wij zijn de route vervolgd en heerlijk weer richting de finish locatie gefietst dus dat waren onze eerste kilometers, dit waren er al meer als gepland en zeker omdat we in het begin nog een stukje fout waren gereden en een klein stukje om, om toch niet te snel bij het wisselpunt aan te komen.

Na onze lus mochten we even relaxen en een hapje gaan eten, het eten was maar weinig maar wel lekker.

Na het eten gingen wij ons vast voorbereiden op de nachtelijke tocht, lichtjes op de fiets gemonteerd om zelf goed te zien en om goed gezien te worden. Toen we van de nachtelijke tocht terugkwamen kwam er een telefoontje binnen van een van de teams dat ze stukken hadden aan de tandem, dus wij de bus in en de reserve tandem mee om deze snel te wisselen zodat ze weer snel door konden fietsen, maar nu bleek er ook iemand niet meer verder te kunnen vanwege een blessure dus gelukkig was er iemand bij die degene over wilde nemen zodat het team wel verder kon.

Toen konden Marchel en ik eindelijk een beetje slapen, 30 minuten later werden we alweer wakker van de herrie om ons heen, dus slapen zat r niet meer in. Dat is niet het ergste want je doet het voor een goed doel, en we konden onze hobby uitoefenen.

Dan maar op naar het ontbijt eten in overvloed dus dat compenseerde het avond eten van de vorige dag weer, dus een stevig ontbijt en we zouden weer genoeg kilometers kunnen maken. Wij besloten om ons team mentaal aan te moedigen en de laatste 40 kilometer van de tocht ook mee te fietsen. Dit was hard nodig want er zaten toch wel een aantal mensen er mentaal en fysiek helemaal doorheen, maar met onze aanmoedigingen en dat hun wisten dat wij niet veel geslapen hadden ging het hun ook meteen een stuk beter af.

Na de laatste 40 kilometer gefietst te hebben waren we zeer blij over de finish te komen.

We hebben een heel mooi weekend achter de rug, maar wel een heel vermoeiend weekend.

Er kan ook nog gedoneerd worden tot 31 oktober via: http://www.2bike4alzheimer.nl/brabantzorg1

Uit de krant