Grote Aard, kleine Aard: doosje inspiratie
Verhalen van vader en zoon. Grote Aard staat veelal in de keuken. Kleine Aard houdt van knutsels. Samen overdenken ze, wat ze tegen komen in een mooi Boxtel. Vader Aard geeft vaak een aardig staartje aan het verhaal. De inbreng van de zoon is van dien aard dat het onduidelijk is of hij erg vlot van gedachten is of dat hij juist wat achter loopt. Kleine Aard doet de dingen anders.
Opgetild uit donkere gedachten. Wanneer zullen we, bij het krijgen van een fantastisch idee, het beeld van de gloeilamp, vervangen door eentje met LED? Of had vroeger een idee de vorm van een kaars, een olielamp of een fakkel? Een goed idee blijft een goed idee, het zal niet veel uitmaken in welke vorm hij donkere onwetendheid bestraalt met een heldere inval. Of wanneer meerdere mensen bij elkaar zitten te treuren, om een lied, een mooie zangstem, een opbeurende inhoud.
Soms krijg je het cadeau. Een doosje vol inspiratie. Het zou zo maar kunnen, dat je te veel thuis zit. Dat er te veel gebeurd is en je bijna niet naar buiten durft. Dat de wereld er minder toe doet, omdat je iemand is ontvallen. Dat je even niet weet wat te doen en geen zin hebt om iemand te spreken. Zelfs papa niet. Dat je op je kamertje zit en alleen maar je hoofd onder de dekens wil stoppen. Kleine Aard had daar geen last van. Hij pakt graag een potlood en stiften, flink wat wit papier. Dan was een stipje op het eindeloze wit genoeg voor een heel verhaal. Op een geheel zwart vel kon je toch nog tekenen, met een goud- of zilverstift.
Een doosje vol met rolletjes, alsof een heelal zich ontvouwt uit een lichtblauwe omhulling. Een opgerold papiertje, voor elk weekend van het jaar eentje. Een spreuk staat er op of een gedachte om bij stil te staan. Of om je juist vooruit te trekken, zo vaak heeft iemand een beetje spraakondersteuning nodig, terwijl iemand gewoonlijk niet eens stottert. Een spiekbriefje, een praatkaartje, een wijsheidje… een setje woorden om het ijs te breken, de koude uit de lucht te halen, een klein vlammetje om te beginnen, een opsteker. Hoe een groeiend klein sterretje een vuurbal blijkt.
Hoe mensen elkaar vasthouden. Zoals de schijfjes glas van de schaal met hitte aan elkaar gesmolten zijn. De schaal waar grote Aard zijn uitnodigingen en gelukwensen op bewaart. Tot de stapel zo hoog is, dat het over de grond uiteen schuift. Een is er blijven liggen. Twee personen in beweging staan afgebeeld, in dezelfde kleurstelling als het doosje inspiratie en de glazen-schijfjes-schaal: zwart-blauw, konings-blauw, zonder blauw, stralend wit. Een vrouw, de stralende verschijning in een wuivende lange stof. De man in contrasterende kleur. Ooit, la belle epoche, Parijs…
Papa leek niet helemaal goed bij zijn hoofd…? Kleine Aard had de eerste rolletjes uit het doosje gepeuterd, cilindertje, boogbruggetje, perfect knutselmateriaal!