Afbeelding

Wekelijkse column: Een lastig besluit: scheiden, ja of nee?!

Algemeen
Mensen vragen wel eens wat ik zélf doe als ik een bepaald probleem heb. Het antwoord is dat ik bij de “gewone” problemen meestal goed in staat ben dit zelf op te lossen, maar dat ik vaak een collega consulteer als het écht moeilijk is. Niet dat ik “in therapie” ga bij mijn collega, maar gewoon eens mijn gedachten hardop uitspreken tegen iemand die er verstand van heeft. Meestal weet ik daarna welke stappen ik ga zetten. Omgekeerd gaat dat net zo.

Een vriendin van mij, tevens collega, had grote problemen met haar man. Ze had hem in een boze actie buiten gezet. Op dat moment zag ze maar een mogelijkheid: scheiden!! En zo snel mogelijk! Maar ook zij bewandelt dan dezelfde weg als ik: zij kwam enkele dagen later om er met mij over te praten. Haar andere vriendinnen gaven advies of betuigden hun diepe medeleven en begrip. Vooral het begrip is op zo’n moment prettig, adviezen worden meestal minder gewaardeerd.

Ze kwam bij mij, was er nog totaal niet uit wat ze wilde. Ik stelde haar de vragen die zij zelf ook aan haar cliënt zou hebben gesteld. Welke antwoorden ze gaf was niet belangrijk (tenminste niet voor mij). Maar wel dat ze werd bevraagd en dat ik luisterde naar wat ze tussen de regels door zei. De dingen die ze niet uitsprak, maar die er wel uit af te leiden waren.

Na een gesprek van 20-25 minuten was het haar duidelijk wat ze in eerste instantie wilde gaan doen: met hem praten. Ze wist ook welke wegen ze zou inslaan naar gelang het verloop van het gesprek. Daarmee kon ze het pad wat gelopen moest worden aanzienlijk verkorten.

Gaat dit bij cliënten ook zo snel? Nee, meestal niet. Men is vaak gewend te denken in adviezen of wat mijn mening is. En die is niet van belang. Maar toch kan ik meestal in een gesprek van 3 kwartier tot 1 uur bijna hetzelfde effect bereiken. In elk geval geeft het altijd meer rust en duidelijkheid. Dit geldt overigens niet alleen voor dit soort problemen, maar bij allerlei andere moeilijke beslissingen waar men niet uitkomt is het prettig om eens met iemand te praten die niet adviseert, maar die jou je eigen wensen (die nog in je verscholen zijn) duidelijk te krijgen.

Uit de krant