Gedicht van de week: Ik lijm met slijm

Ik lijm met slijm

vandaag plak ik al het loof
weer aan verlaten takken
ik hoor ze kraken, ben niet doof
en buig om ze op te pakken

de lijm is het slijm uit mijn mond
immers dat heeft zijn dienst bewezen
te samen met mijn charme als lont

het bos zal in wondervolle glorie
herrijzen, de stramme stammen
zeggen mij dan dank voor mijn geste

immers de bekommernis voor
vallende blaren, toont mijn liefde
voor de verstotenen nog het beste

ook wil ik onze leefomgeving
bewaren, want  wie niet buigt
voor de natuur, zo denk ik
legt het loodje, ten langen leste

Julius Dreyfsandt zu Schlamm
"Schrijverscollectief Meierij"