
Gedicht van de week: Ik lijm met slijm
Ik lijm met slijm
vandaag plak ik al het loof
weer aan verlaten takken
ik hoor ze kraken, ben niet doof
en buig om ze op te pakken
de lijm is het slijm uit mijn mond
immers dat heeft zijn dienst bewezen
te samen met mijn charme als lont
het bos zal in wondervolle glorie
herrijzen, de stramme stammen
zeggen mij dan dank voor mijn geste
immers de bekommernis voor
vallende blaren, toont mijn liefde
voor de verstotenen nog het beste
ook wil ik onze leefomgeving
bewaren, want wie niet buigt
voor de natuur, zo denk ik
legt het loodje, ten langen leste
Julius Dreyfsandt zu Schlamm
"Schrijverscollectief Meierij"