Wekelijkse Column: Grotere kinderen en stiefouders
Algemeen Men spreekt vaak niet van stiefgezinnen als de kinderen volwassen en uit huis zijn. Er hoeft immers niet meer te worden opgevoed. Maar je kinderen blijven altijd je kinderen en je ouders blijven altijd je ouders. Loyaliteit blijft belangrijk.Zo ook bij Christel. Zij had 3 volwassen kinderen toen haar man stierf, enkele jaren geleden. Haar oudste dochter (Miranda) nam moeder veel uit handen in die moeilijke periode, soms meer dan moeder lief was. Maar na verloop van tijd besloot Christel weer actief te worden en zo leerde ze Jan kennen. Jan was ook sinds enkele jaren weduwnaar.
Christel en Jan waren erg gelukkig met elkaar en na een periode van 1 ½ jaar wilden zij graag gaan samen wonen. Ze hadden wel gehoopt dat Miranda zou bijdraaien. De overige kinderen van Christel en die van Jan waren blij dat hun ouders elkaar gevonden hadden, maar Miranda was (en bleef) erg negatief over Jan. Zelfs zo erg dat ze veel minder vaak kwam, en meteen vertrok als Jan in de buurt was. Dat kon zo niet doorgaan.
Christel begreep haar dochter niet, Jan was ronduit boos op Miranda, en alle overige betrokkenen vonden het jammer dat Miranda spelbreker was bij feestjes en feestdagen. De sfeer was niet meer zoals die voorheen was.
Na een gesprek met Christel en enkele gesprekken met Miranda bleek dat Miranda zich onvoldoende gewaardeerd voelde i.v.m. de steun aan moeder die zij tijdens het overlijden van vader geboden had. Ze had er bovendien niet voor gekozen om de plek van haar vader ingenomen te zien worden door een vreemde man. Dat haar zussen daar geen moeite mee hadden begreep ze niet.
Er waren wat spullen in huis opgeruimd, en Jan zat vaak in vaders stoel. Onverdraaglijk vond Miranda dat. Het werd Christel duidelijk dat haar dochter meer tijd nodig had. Miranda had bovendien rouwtherapie nodig vanwege het overlijden van haar vader.
Ik had nog enkele gesprekken met Jan en Christel en daarna besloot ik met hen en Miranda samen in gesprek te gaan. Ik steunde ieder om zijn emotie te uiten en de gevoelens te verwoorden door middel van vragen stellen. Zo kon men naast het ongenoegen ook waardering voor elkaar uitspreken.
