Afbeelding

Column: Ik heb zo iets stóms gedaan!!! (Over perfectionistische blunderaars)

Algemeen

Niemand blundert graag. Als we bv. uitglijden staan we snel op, zodat niemand het heeft kunnen zien. De pijn komt daarna.

En toch is een keer een blunder maken helemaal niet erg. Het zet alles weer in perspectief. Toch zijn er veel mensen die niet kunnen lachen om hun eigen blunders. Ik heb daar zelf ook wel eens moeite mee.

Bv. toen ik bij een van de eerste computerlessen (inderdaad 100 jaar geleden) de verkeerde knop indrukte. Alle computers zaten op één stopcontact aangesloten en door de verkeerde knop in te drukken, schakelde ik alle computers uit!!! O oh, wat voelde ik me stom! De leerkracht zei: “wil je dat nooooit meer doen?” Ik kon wel door de grond gaan.

Onderweg naar huis had ik nóg rode wangen van schaamte, voelde ik me vréselijk, want al die mensen hadden zitten typen en bijna niemand had tussentijds iets opgeslagen. Men was alle gegevens dus kwijt….allemaal míjn schuld!!

Toen ik het ‘s avonds tegen mijn man (vol schaamte nog) vertelde begon hij te schateren van de lach. Eerst viel mijn mond open, maar toen drong het tot me door dat je er ook om kon lachen….. Dat was bevrijdend!!

Sommige perfectionistische mensen die stomme dingen doen (en wie doet dat nooit??) kunnen daar niet voor uit komen. Juist wanneer je om je eigen stommiteiten en blunders kunt lachen wordt het leven lichter en gemakkelijker.

Mensen die zichzelf té serieus nemen en geen fouten mogen maken, maken het zichzelf en anderen vaak te moeilijk. Ik hoop dat ze aan deze biecht iets hebben. En voor degenen die misschien op dezelfde computerles zaten als ik: sorry, het was niet expres.

Uit de krant