Verhalen uit de Vierdaagse door Peter van Gils: Op de foto met Jas
AlgemeenBoxtelaar Peter van Gils loopt de honderdste editie van de Nijmeegse Vierdaagse en doet voor ons dagelijks verslag van zijn beslommeringen. Na zijn dagelijkse wandeling van 50 kilometer fietst hij bovendien met zijn racefiets dezelfde route nog eens. Naar eigen zeggen ‘omdat dit goed is voor de benen’. Vandaag zijn verslag van dag 4.
Vrijdag is altijd de laatste dag van de vierdaagse. Ook dit keer was ik om tien over vier aan het lopen. Toen nog met het idee: “wat is het vandaag mooi wandelweer”. Maar dat zou toch even anders worden. Net voor Grave begon het al wat te onweren en nog voor we Grave uit waren plensde het uit de lucht. Ik heb regen gehad tot in Cuijk. Daar stonden Anne-Marie, Tamara en Elly. Dit was voor mij ook tevens de eerste stop van vandaag. Na wat bijgepraat te hebben is Tamara nog een stukje met mij meegelopen. Nadien dus droog en in een keer kwam er weer publiek toestromen.
In Malden stond een delegatie van de Boxtelse gemeente, daar werd aan de Boxtelse deelnemers het een en ander uitgereikt. Even op de foto met reus Jas de Keistamper en dan de laatste zes kilometer. Op de Via Gladiola was het weer erg druk. Na de finish heb ik mijn kruisje opgehaald (nummer acht). Het was een honderdste vierdaagse met hoge temperaturen, benauwd weer en onweer. Toch kan ik terugkijken dat ik bijzonder fijn en ontspannen heb gelopen, dus ik kon er ook van genieten.
Ook had ik natuurlijk weer een goed adres in Lent bij Ronald en Ernest, die lekker konden koken etc. Ik had ook dit jaar gekozen voor de vier keer 50 kilometer, dus 200 kilometer wandelen. Dit is vanuit Boxtel naar Amsterdam en weer terug. Dagelijks schreef ik een stukje op Facebook en ook voor MooiBoxtel waar ik vele positieve reacties op kreeg.
