Ruitersportschool De Rekkendonken stopt met het geven van manegelessen

Liempde - Na ruim 48 jaar stopt Ruitersportschool De Rekkendonken met het geven van manegelessen. Maar dat wil zeker niet zeggen dat er een einde komt aan de Rekkendonken, een begrip in heel Liempde en omstreken. Wel dat het roer omgaat, en dat biedt ruimte voor nieuwe plannen.

Voor ouders Rien en Ria Schellekens, die bijna een halve eeuw geleden, op 31 maart 1973, hun droom van een eigen manege verwezenlijkten, is het tijd voor een stap terug. Ze gaan het wat rustiger aan doen, en geven het roer van hun bedrijf aan de Vleutstraat 10 over aan dochters Liane Schellekens en Jolanda Steur en kleindochter Rinke Steur. De drie dames draaien al langer mee in het familiebedrijf, dat naast het ruitersportgedeelte bestaat uit een gezellige bar en terras, een Bed&Breakfast, speeltuin, midgetgolfbaan en ruime zalen voor feesten en partijen, uitgebreide buffetten en koffietafels. Zij gaan het bedrijf samen voortzetten. En dat betekent dat veel hetzelfde blijft, maar ook dat er van alles gaat veranderen. Zo wordt de horeca flink uitgebreid en komen er familiefietsen. “We gaan ons met de verbreding van onze activiteiten meer richten op dagrecreatie en aansluiten bij de vele wandel- en fietsroutes in de omgeving”, aldus Liane. “En we stoppen met het geven van manegelessen, dus we geven geen groepslessen meer op onze eigen paarden.”

“Het bedrijf met z’n drieën op dezelfde voet runnen zoals mijn ouders dat altijd deden, dat gaat niet”, aldus de onderneemster. “Vroeger waren ons pa en ma altijd aan het werk en groeide ons gezin op in het bedrijf, maar nu hebben we zelf een gezin én een leven naast het werk.” En hoewel hun ouders tot nu toe altijd volop hebben mee gewerkt, is dat dadelijk niet meer zo, weet Liane. “Dan is het gewoon te veel werk. En personeel inzetten is niet rendabel. Dus we hebben nagedacht hoe we het met z’n drieën konden voortzetten zoals het was en het antwoord was: niet.”

Stoppen met manegelessen
Liane, Jolanda en Rinke besloten dat het bedrijf moest veranderen. “En daarom stoppen we met het geven van manegelessen”, vertelt Liane. “Dat was al het plan voor de crisis, we zouden per 1 april dit jaar stoppen, maar corona heeft de zaken bespoedigd.” Een lastige beslissing, bevestigt ze: “Mensen konden geen afscheid nemen van de pony’s en paarden die verkocht moesten worden. En ook wijzelf konden geen afscheid nemen. Maar liever dit dan al ons spaargeld door corona op te laten eten en dan over een paar maanden alsnog stoppen. Al onze lespaarden staan hier niets te doen, dat kost natuurlijk veel geld.”

Uiteindelijk zijn vrijwel alle paarden, 15 in totaal, verkocht aan eigen klanten. Die blijven dus bij De Rekkendonken op stal staan, maar dan in pension. Die ruiters krijgen gewoon rijlessen. “We willen de recreant naar een hoger niveau tillen. En ook de sportruiters blijven natuurlijk bij ons rijden. Het niveau gaat iets verschuiven.” Toch gaan niet alle eigen rijdieren weg. Een aantal pony’s, met name wat oudere, blijven eigendom van de manege. “Die houden we lekker bij ons, ze zijn al oud en hebben zo hun gebreken, dat gaat ons aan het hart.”

Uitgebreide horeca
In april, als de horeca dan weer open mag, openen Jolanda, Liane en Rinke de deuren weer van De Rekkendonken. Met een uitgebreid horecagedeelte met zelfgemaakte taarten en gebak en een kleine kaart met bijvoorbeeld broodjes, tosti’s en een soep van de dag. In het prachtige gebied waar De Rekkendonken zich bevindt kan prachtig gewandeld en gefietst worden en zoeken veel mensen de natuur op. Daarom richten de drie ondernemers zich meer op dagrecreatie.

Uiteraard blijft ook veel bij het oude, zoals de midgetgolfbaan, speeltuin en Bed&Breakfast. En het horecagedeelte zelf hoeft niet verbouwd te worden, vertelt Liane: “De keuken is er al, en de zalen en de feestruimte met oud-Hollandse spelletjes ook. In de coronatijd hebben we wel alles netjes gemaakt voor het nieuwe seizoen en de uitgebreide horecaplannen. We zijn klaar voor het nieuwe seizoen”

En haar ouders? “Ons pa en ma zijn niet in één dag oud geworden”, lacht Liane, “daar werk je naartoe. Natuurlijk blijven zij betrokken bij het bedrijf en zullen ze hier veel te vinden zijn, maar niets móet. Ze kunnen het nu een stuk rustiger aan doen en ook tijd maken voor andere zaken dan De Rekkendonken.”
Alsof het zo moet zijn, roept moeder Ria precies op dat moment om de hoek van de keuken dat ze even weg zijn. “Wij gaan met de hond wandelen in het bos.” Liane lacht: “precies dat dus!”

Wil je meer weten over De Rekkendonken? Kijk dan op www.derekkendonken.nl.