Het verhaal van een hardwerkende boer uit Liempde die zijn trouwring verloor

Liempde - Wat zou jij doen als je met je metaaldetector een gouden trouwring met inscriptie vindt? Inwisselen bij een goudhandelaar voor een paar honderd euro, of op zoek gaan naar het verhaal dat er achter schuilgaat. Harm van der Ven uit Liempde koos voor de tweede optie en legde zo een stukje lokale geschiedenis bloot!

In Nederland lopen naar schatting tussen de drie- en zevenduizend enthousiastelingen met enige regelmaat buiten met een metaaldetector rond. En dat zijn er sinds COVID-19 alleen maar meer geworden, aangezien je deze hobby prima in je eentje – of desnoods met z’n tweeën – in de buitenlucht kunt beoefenen. De beoefenaars zijn grofweg op te delen in twee groepen. Ten eerste heb je de ‘schatzoekers’, die dromen van kisten of potten vol goud en andere kostbaarheden. Ten tweede zijn er de amateurarcheologen, die vooral geïnteresseerd zijn in de historische waarde van ieder gevonden object. Tot deze laatste groep behoort ook Harm van der Ven uit Liempde. “Ik heb altijd al een bovenmatige interesse gehad in geschiedenis. Vandaar dat ik enkele jaren geleden samen met mijn broer Mathijs een metaaldetector heb aangeschaft. Vanaf de eerste keer dat we hier samen mee op pad gingen, waren we verkocht. Wat een prachtige hobby”, vertelt Harm gepassioneerd.

Laatste keer samen op pad
In de jaren die volgden gingen de broers met regelmaat samen op pad. Niet alleen in de omgeving van Liempde, maar op veel verschillende plekken in het land. Dit leverde al heel wat leuke vondsten op. Vooral veel oude munten, klein zilverwerk en ook nogal wat ‘oorlogsspul’. Maar écht bijzondere vondsten zaten er nog niet tussen. Totdat Harm eerder dit jaar een nieuwe metaaldetector kocht. Een nog betere met nog meer opties. Want de technologie wordt steeds geavanceerder. Zo kun je met een moderne metaaldetector niet alleen zien dat er iets ligt, maar ook hoe diep en van welk materiaal het is gemaakt. “Aangezien ik op 24 november onder het mes moest voor een knieoperatie en de metaaldetector daarna dus een poosje de kast in kon, wilde ik de zaterdag daarvoor nog een laatste keer op pad met Mathijs”, blikt Harm terug: “We besloten ons geluk te gaan beproeven op een klein weilandje achter ons huis. Aan de Koestraat in Liempde om precies te zijn. En het was meteen raak. Een mooi muntje, maar belangijker nog de 1-0. Want we zijn behoorlijk competitief ingesteld. Daarna volgde snel de 2-0 en vervolgens was het tot 3 keer toe Mathijs die wat vond: 2-3 dus. En daar bleef het een tijdje bij.”

Weiland aan Meulekensweg
De hoop dat een andere plek wellicht meer geluk brengt – het eeuwige euvel dat ook heel herkenbaar is voor veel vissers – dreef hen uiteindelijk naar een nabijgelegen weiland aan de Meulekensweg. Harm vertelt: “Dit weiland – bij de uitkijktoren meteen na het brugje over het water – lag er verlaten bij en Mathijs en ik besloten dat dit een prima plek was om de dag te beëindigen. Want de middag liep op dat moment al ten einde. Omstreeks 16.30 uur - na een paar baantjes gelopen te hebben zonder succes – was het tijd om huiswaarts te keren. Bij een laatste zwiep over een stuk begroeiing aan de rand van het weiland, begon mijn detector ineens te gillen. Het was een ‘steady’ signaal met een hoge goudwaarde. Meestal betreft het in zo’n geval een stukje folie. En inderdaad, daar kwam een goudkleurig stukje folie tevoorschijn. Maar het piepen stopte daarna niet. Nog meer folie dacht ik in eerste instantie. Totdat ik wat zag liggen. ‘Dit is geen folie’, riep ik uit. Dit is echt goud! Een gouden ring.”

Zoektocht op het internet
Thuisgekomen maakten de beide broers de ring voorzichtig schoon en al snel zagen ze dat deze aan de binnenkant voorzien was van een inscriptie. ‘P. van den Langenberg’, ‘H. Versantvoort’ en de datum ‘22 februari 1924’ stond er op te lezen. “Dit is een trouwring, zei ik tegen Mathijs”, vertelt Harm: “Nieuwsgierig als ik ben, heb ik vervolgens op het internet gezocht naar de namen op de ring. Zo kwam ik op de website van heemkundekring Kèk Liemt terecht. Daar vond ik in het archief de namen Helena Versantvoort en Petrus van den Langenberg. En jawel, de trouwdatum werd ook vermeld: 22 februari 1924. Ik had de rechtmatige eigenaren van de trouwring gevonden! Er stond ook een adres bij vermeld, Sortestraat 6 in Liempde, waar op dit moment ene Peter Bressers zou wonen. Vervolgens heb ik gemaild met de heemkundekring en hen de resultaten van mijn zoektocht voorgelegd. Zij wisten precies wie ik bedoelde en vertelden mij dat deze Peter vernoemd is naar zijn opa Peter van den Langenberg en dat hij nog altijd in zijn ouderlijk huis woont. Daarop heb ik Peter persoonlijk gebeld met de mededeling dat ik de trouwring van zijn opa en oma had gevonden. En dat ik van mening ben dat deze aan hem toebehoort en niet aan mij. Daar werd hij wel even stil van.”

Hardwerkende boer uit Liempde
Op een zondagochtend eind november hebben Harm en Mathijs de trouwring ‘thuisgebracht’. “Dat gaf een fantastisch gevoel”, vertelt Harm: “Natuurlijk was ik benieuwd naar het verhaal achter de ring. Peter vertelde mij dat hij nooit heeft geweten dat zijn opa zijn trouwring was verloren, maar dat zijn oma daar ongetwijfeld niet blij mee zal zijn geweest. Zijn opa is geboren in 1886 en overleden in 1959 toen de kleine Peter nog maar 4 jaar oud was. Heel goed heeft hij hem dus niet gekend. Wat hij wel weet, is dat zijn grootvader een hardwerkende boer was en dat het weiland waar de trouwring is gevonden vroeger aan zijn opa toebehoorde. En één en één is twee. Het meest waarschijnlijke scenario is dan ook dat de goede man zijn trouwring heeft verloren terwijl hij op zijn land aan het werk was. Tot die eindconclusie zijn we samen gekomen. Op een hele oude foto van zijn opa en oma die Peter ons liet zien, had deze zijn ring grappig genoeg nog aan zijn vinger zitten. Dus het moet ergens daarna gebeurd zijn. Overigens is de moeder van Peter – de dochter van Petrus en Helena dus – zelf ook haar trouwring verloren. We hebben Peter beloofd dat we die nog eens gaan zoeken. Want dat zou het verhaal natuurlijk compleet maken. Al besef ik me goed dat de kans dat je één trouwring vindt al niet heel groot is, laat staan twee. Maar niets is onmogelijk. Dat is juist het mooie aan deze verslavende hobby. Je weet nooit wat er bij een volgende zoektocht op je ligt te wachten.”

Speuren naar verborgen schatten
Lijkt het jou ook leuk om op pad te gaan en te speuren naar schatten en naar het verborgen verleden? Kijk dan gewoon eens op de website van ‘De Detector Amateur’; de grootste vereniging van Nederland op het gebied van metaaldetectie, metaaldetector en archeologie. Op www.detectoramateur.nl vind je onder andere informatie over de geldende gedragsregels, handige tips en nog veel meer.