Column Nellie Timmermans - Ik hoef hun moeder niet te zijn… (over samengestelde gezinnen)

Als je partner kinderen heeft en jullie gaan samenwonen dan wordt je geen moeder (of vader) van deze kinderen. Je hoeft niet echt op te voeden, maar je bent er wel bij betrokken.
Dit betekent ook dat je er nooit vanuit kunt gaan dat je hetzelfde leven zult leiden alsof er geen kinderen zijn.

Gedoe met kinderen
Jongere alleenstaande vrouwen, die hierin verzeild raken beseffen vaak niet hoe lastig het is om met iemand te wonen die al kinderen heeft. Voor alleenstaande mannen geldt dat ook, maar van hen wordt minder verwacht door de buitenwereld. En bovendien zijn ze vaak minder thuis. En zonder iemand tekort te willen doen (of te discrimineren op gender): veel mannen hebben minder last van ‘gedoe’ met kinderen.

Vervelende gedachten
De meeste vrouwen zijn gevoelig voor wat de buitenwereld vindt maar zijn ook gevoeliger voor hun eigen interne gevoelens en gedachten: ik hou niet zoveel van zijn kinderen als die van mij (is dat slecht?). Ik vind zijn kinderen niet leuk, dat mág toch niet?! De meeste mannen hebben minder last van dat soort gedachten.

Eerlijk zijn
Je moet natuurlijk altijd eerlijk zijn tegen jezelf over je gevoelens. Waar je je aan stoort, dat is lastig. Soms moet je er zelf voor zorgen dat je je minder stoort, soms kan je partner je helpen, soms zullen zélfs de kinderen wat moeten inbinden. (Bv. hun rotzooi opruimen).

Geen relatie met de kinderen
Andere vrouwen (maar ook mannen) denken dat ze kunnen volstaan met een relatie met de partner zónder een relatie aan te gaan met de kinderen. Dat is echter onmogelijk. Als je in één huis woont, zul je met elkaar moeten omgaan, liefst een beetje aardig.

Je moet investeren
Sommige kinderen misdragen zich, en dat hoeft niet gepikt te worden. Maar je mag nooit van een kind verwachten dat die in jou investeert. Jij zult als volwassene altijd móeten investeren in de kinderen van je partner. Doe je dat niet dan verliest jouw partner zijn kinderen, of jullie verliezen elkaar.
Het kan dus nooit zo zijn dat je ieder een eigen leven hebt: de partner met zijn kind en jij met alleen de partner. Dat vraagt in het begin om investeren, later wordt je daarvoor hopelijk beloond.