Zittingsavonden Ploegerslanden net wel
LIEMPDE - Op 27, 28 en 29 januari 2011 vonden de zittingsavonden in Liempde plaats. De Ploegersresidentie was omgetoverd tot Studio Net Nie met een echte floormanager en opnames van een scala aan prachtige ‘programma’s’ eindigend in het hoogtepunt van de avond: het ‘levensverhaal’ van Hertog Jan van Brabant. Hiermee waren de zittingsavonden 2011 het duidelijk net wél, in plaats van net nie.
De zeer ludieke avond werd afgetrapt met het nieuwe, swingende carnavalslied gezongen door Mariëlle van Hoof en Mike van Dijk. Hierna gaven de Krullemiekes een leuke show weg, gevolgd door een – voor Prins Tuur wel heel verrassend – optreden van zijn twee dochters Maartje en Lenne. Zij lieten zien hoe je perfect kunt synchroonzwemmen op het droge.
Floormanager Anthonie gaf de rode draad op de avond vorm. Op zeer aanstekelijke wijze zweepte hij het publiek op om hard te applaudisseren en te lachen. Af en toe ging hij hierbij volgens de regisseur over het randje en werd dan terug gefloten met de woorden: “Anthony, de ken toch nie”.
Marcel Breuer en Leon Prinsen verzorgden een leuke act met Leon als de chagrijnige buikspreekpop Dolf. Prins Tuur en Adjudant Jan moesten het hierbij flink ontgelden. Met het nummer Pettycoat gaven de Krullemiekes wederom een mooie show weg. De avond werd vervolgd door een optreden van Tessa Berkelmans en toetsenist Albert Schimmel met een ode aan Liempde en de prins. Tonpraoter Harrie Evers verzorgde de slotact voor de pauze. Hij loste zijn midlife-crises op door te gaan backpacken in Polen. Het geld hiervoor verdiende hij bij een condoomfabriek waar hij prikacties hield.
Na de pauze barstte de avond pas goed los. Als eerste met het programma Te land, Ter zee en Op d’n Tip. Michel Schalkx stond doodsangsten uit bovenaan de schans. De presentatoren praatten net zo lang op hem in totdat hij in het donker uiteindelijk toch van de schans durfde.
Bij de nieuwe aflevering van de rijdende rechter vochten de familie Tureluurs en de familie Krul een burenruzie uit over de rode lichtjes van de familie Krul. Tijdens de ludieke discussie zorgde Jan Volt voor het repareren en het doormeten van de lichtjes. Uiteindelijk werd de familie Krul door de rechter in het gelijk gesteld. Hierna zongen Annemarie Minkels en Tessa Berkelmans een ode aan de heren van het licht- en geluid.
Een aflevering van Hart van Liempde kon ook niet ontbreken. Met onzinnig buiten- en binnendorps nieuws brachten ze de zaal aan het schateren van het lachen. De leden van de Hofkapel de Kromploegers gaven een voorproefje van hun optreden in het jubileumweekend op 13, 14 en 15 mei. Met Rawhide lieten zij zien ook zonder instrumenten hun muzikaal mannetje (en vrouwtje) te staan.
Paul Saris verzorgde de slotact, voor menigeen het hoogtepunt van de avond. Als Hertog Jan van Brabant vertelde hij zijn levensverhaal als zoon van de Zultkoning met zijn veertien broers, allemaal Jan-nen. Hij voerde een loopgravenoorlog tegen de Sjefkes van België en won dit met glans. Door eerst te oefenen en loopgraven te maken. Hiervoor had hij een stuk grond nodig waar gegarandeerd geen gas, elektriciteit of water in de grond zit: Plan Heideweg! Via Jan Klaassen met het Land van Maas en Waal, Malle Babbe en Ciska in het reuzenrad kwam hij terecht bij Hertogin Stella van het geslacht Artois. Zij liet haar haar krullen door kapper Martie, maar ze kwamen er achter dat er in Liempde iemand zat die het nog meer kon laten krullen: Prins Tuur! Alleen als Hertog Jan het hoofd van Tuur aan kapper Martie zou overhandigen, zou hij mogen trouwen met de dochter van de hertogin. Maar in het zwaardgevecht dat hij aanging met Prins Tuur, werd hij door Prins Tuur verslagen en stierf hij een roemrijke dood op het podium. De zaal beloonde hem met een uitzinnig applaus.
Enkele foto's van de avonden vindt u hier terug in het fotoboek.
De zeer ludieke avond werd afgetrapt met het nieuwe, swingende carnavalslied gezongen door Mariëlle van Hoof en Mike van Dijk. Hierna gaven de Krullemiekes een leuke show weg, gevolgd door een – voor Prins Tuur wel heel verrassend – optreden van zijn twee dochters Maartje en Lenne. Zij lieten zien hoe je perfect kunt synchroonzwemmen op het droge.
Floormanager Anthonie gaf de rode draad op de avond vorm. Op zeer aanstekelijke wijze zweepte hij het publiek op om hard te applaudisseren en te lachen. Af en toe ging hij hierbij volgens de regisseur over het randje en werd dan terug gefloten met de woorden: “Anthony, de ken toch nie”.
Marcel Breuer en Leon Prinsen verzorgden een leuke act met Leon als de chagrijnige buikspreekpop Dolf. Prins Tuur en Adjudant Jan moesten het hierbij flink ontgelden. Met het nummer Pettycoat gaven de Krullemiekes wederom een mooie show weg. De avond werd vervolgd door een optreden van Tessa Berkelmans en toetsenist Albert Schimmel met een ode aan Liempde en de prins. Tonpraoter Harrie Evers verzorgde de slotact voor de pauze. Hij loste zijn midlife-crises op door te gaan backpacken in Polen. Het geld hiervoor verdiende hij bij een condoomfabriek waar hij prikacties hield.
Na de pauze barstte de avond pas goed los. Als eerste met het programma Te land, Ter zee en Op d’n Tip. Michel Schalkx stond doodsangsten uit bovenaan de schans. De presentatoren praatten net zo lang op hem in totdat hij in het donker uiteindelijk toch van de schans durfde.
Bij de nieuwe aflevering van de rijdende rechter vochten de familie Tureluurs en de familie Krul een burenruzie uit over de rode lichtjes van de familie Krul. Tijdens de ludieke discussie zorgde Jan Volt voor het repareren en het doormeten van de lichtjes. Uiteindelijk werd de familie Krul door de rechter in het gelijk gesteld. Hierna zongen Annemarie Minkels en Tessa Berkelmans een ode aan de heren van het licht- en geluid.
Een aflevering van Hart van Liempde kon ook niet ontbreken. Met onzinnig buiten- en binnendorps nieuws brachten ze de zaal aan het schateren van het lachen. De leden van de Hofkapel de Kromploegers gaven een voorproefje van hun optreden in het jubileumweekend op 13, 14 en 15 mei. Met Rawhide lieten zij zien ook zonder instrumenten hun muzikaal mannetje (en vrouwtje) te staan.
Paul Saris verzorgde de slotact, voor menigeen het hoogtepunt van de avond. Als Hertog Jan van Brabant vertelde hij zijn levensverhaal als zoon van de Zultkoning met zijn veertien broers, allemaal Jan-nen. Hij voerde een loopgravenoorlog tegen de Sjefkes van België en won dit met glans. Door eerst te oefenen en loopgraven te maken. Hiervoor had hij een stuk grond nodig waar gegarandeerd geen gas, elektriciteit of water in de grond zit: Plan Heideweg! Via Jan Klaassen met het Land van Maas en Waal, Malle Babbe en Ciska in het reuzenrad kwam hij terecht bij Hertogin Stella van het geslacht Artois. Zij liet haar haar krullen door kapper Martie, maar ze kwamen er achter dat er in Liempde iemand zat die het nog meer kon laten krullen: Prins Tuur! Alleen als Hertog Jan het hoofd van Tuur aan kapper Martie zou overhandigen, zou hij mogen trouwen met de dochter van de hertogin. Maar in het zwaardgevecht dat hij aanging met Prins Tuur, werd hij door Prins Tuur verslagen en stierf hij een roemrijke dood op het podium. De zaal beloonde hem met een uitzinnig applaus.
Enkele foto's van de avonden vindt u hier terug in het fotoboek.
